Wil je niet dat je labrador retriever zich voortplant? Dan laat je je labrador castreren. Deze medische ingreep zorgt er allereerst voor dat je hond niet langer vruchtbaar is. Daarnaast wordt de productie van geslachtshormonen een halt toegeroepen als je voor castratie kiest, want de geslachtsorganen van je viervoeter worden verwijderd.
Omdat zo’n ingreep niet niks is voor je labrador, twijfel je misschien of castratie verstandig is. Om je te helpen een weloverwogen keuze te maken, vertel ik je op deze pagina alles wat je moet weten over het castreren van je labrador. Je leest onder andere wat castreren is, wanneer je ervoor kiest en wat het verschil tussen castratie en sterilisatie is.
Inhoudsopgave
Wat houdt castratie van een labrador in?
Voordat je ervoor kiest om je labrador te castreren, moet je weten wat dit is. Bij castratie worden de geslachtsorganen van je labrador verwijderd. Bij een teefje gaat het om de eierstokken en bij een reutje om de zaadballen. Zonder deze organen is een hond niet langer in staat om nageslacht te produceren. Een gecastreerde labrador heeft bovendien geen ‘last’ meer van de geslachtshormonen die in de eierstokken of zaadballen geproduceerd worden.
Verschil tussen castratie en sterilisatie bij honden
Het verwijderen van de eileiders bij teefjes wordt vaak sterilisatie genoemd, terwijl het verwijderen van de zaadballen bij reutjes vaak castratie genoemd wordt. Technisch gezien is dit niet helemaal juist, want bij het verwijderen van geslachtsorganen is er altijd sprake van castratie, ongeacht of dit bij een reutje of teefje gebeurt.
Om het verschil duidelijk te maken, leg ik je hier kort uit wat het steriliseren van een labrador is. In plaats van het verwijderen van de geslachtsorganen worden de zaad- of eileiders van je hond onderbroken. Het gevolg hiervan is dat de hormoonproductie na sterilisatie intact blijft. De geslachtsorganen die deze hormonen produceren blijven immers in het lichaam achter, bij castratie worden deze juist verwijderd.
Honden steriliseren gebeurt in Nederland bijna niet
Verandert het gedrag van je hond niet bijzonder veel door geslachtshormonen? Dan vind je het misschien wat overdreven om je labrador te castreren. In dat geval heeft steriliseren mogelijk je voorkeur. Ondanks dat dit tot de mogelijkheden behoort, worden honden in Nederland bijna nooit gesteriliseerd. De meeste baasjes willen hun hond laten ‘helpen’ vanwege de hormonale invloeden. Doordat deze hormonen in de eierstokken en zaadballen geproduceerd worden, stop je dit alleen door deze geslachtsorganen te verwijderen. Sterilisatie biedt in dat geval geen uitkomst, castratie wel.
Voordelen van een labrador castreren
De zaadballen en eierstokken kunnen niet meer teruggeplaatst worden als ze eenmaal verdwijderd zjin. Bepaal daarom goed of jij je labrador daadwerkelijk wilt castreren. Twijfel je nog? Dan ben je misschien benieuwd naar de voordelen van een castratie. Ik er hieronder een aantal voor je op een rijtje gezet.
- Onvruchtbaar
Na een castratie is je labrador niet langer vruchtbaar. Dekt je gecastreerde labrador reu een teefje? Dan hoef je niet bang te zijn dat zij drachtig wordt, zelfs niet als het teefje nog ‘intact’ is. Let op: in de eerste weken na een castratie kunnen er nog zaadcellen aanwezig zijn in het lichaam van je hond, waardoor hij niet direct onvruchtbaar is. Houd hem daarom nog even bij teefjes uit de buurt als hij net gecastreerd is. - Kleinere kans op bepaalde gezondheidsproblemen
Castratie van een labrador brengt ook een aantal medische voordelen met zich mee. Laat je de zaadballen bij een reutje verwijderen? Dan hoef je niet bang te zijn voor een goedaardige prostaatvergroting. Dit kan wel optreden als jij je hond niet laat castreren. Een labrador teefje castreren verkleint de kans op melkkliertumoren en een baarmoederontsteking. - Minder last van ongewenst gedrag
Het gedrag van je labrador kan beïnvloed worden door zijn geslachtshormonen. Dit is vooral bij reutjes het geval. Een inctacte labrador reu heeft bijvoorbeeld de neiging om achter loopse teefjes aan te gaan. Daarnaast markeert hij zijn territorium door op verschillende plekken kleine plasjes te doen. Sommige intacte labrador reutjes kunnen zelfs agressief uitvallen tegen andere reutjes. Laat jij je labrador castreren? Dan heb je hier waarschijnlijk geen last meer van. - Loopsheid en schijndracht zijn verleden tijd
Dit vierde en laatste voordeel is enkel van toepassing op teefjes. Je hoeft namelijk niet langer bang te zijn dat je labrador loops wordt als je haar laat castreren. Bloederige afscheiding op de vloer en in je meubels is hierdoor verleden tijd. Extra bijkomstigheid is dat schijndracht bij een labrador teefje niet meer voorkomt als je haar laat castreren.
Nadelen van castratie
Ondanks dat er aardig wat voordelen zitten aan een labrador castreren, is het lang niet altijd de beste keuze. Een castratie kan ook negatieve effecten hebben op de gezondheid van je labrador retriever, al zijn veel baasjes zich hier niet bewust van. Een eerst nadeel is dat je labrador na castratie last kan krijgen van verschillende ziektes en aandoenigen. Reutjes lopen bijvoorbeeld meer risico op prostaatkanker, terwijl er bij teefjes incontinentie op kan treden na castratie.
Een castratie kan bovendien effect hebben op het gedrag van je labrador. Hier is in het verleden al veel onderzoek naar gedaan, maar de resultaten spreken elkaar soms tegen. Toch zijn er aardig wat onderzoeken die aantonen dat vooral reutjes die al op jonge leeftijd gecastreerd worden, vaker angstig gedrag vertonen dan reutjes die pas op latere leeftijd een castratie ondergaan. Bij teefjes kan dit overigens ook voorkomen, maar dit is in mindere mate het geval.
Wanneer laat je je labrador castreren?
Als je overweegt om je labrador te castreren, kan ik me voorstellen dat jij je afvraagt op welke leeftijd je dit doet. In principe kan dit al als je labrador nog een pup is, maar dit raad ik je ten zeerste af. Zoals je onder de nadelen al kon lezen, kan het op jonge leeftijd castreren van een labrador namelijk negatieve gevolgen hebben.
Labrador teefjes kunnen incontinentieproblemen krijgen als ze al op jonge leeftijd gecastreerd worden. Laat je een labrador reu castreren voor de puberteit? Dan gaat hij mogelijk angstig gedrag vertonen na de ingreep. Daarnaast kan de ontwikkeling van zijn geslachtsorgaan achterblijven als jij je hond te vroeg laat castreren. Voor beide geslachten geldt overigens dat castratie op te jonge leeftijd de kans op gewrichtsaandoeningen, zoals artrose, vergroot.
Bespreek een castratie altijd met een dierenarts
Wie denkt dat de invloed van een castratie op iedere labrador hetzelfde is, heeft het mis. Iedere hond van dit ras reageert namelijk anders op het operatief verwijderen van zijn of haar geslachtsorganen. Dit komt doordat opvoeding, socialisatie en erfelijke aanleg hier een belangrijke rol in spelen.
Omdat iedere labrador anders reageert op een castratie, adviseer ik je om eerst met een dierenarts te overleggen voordat je de eierstokken of zaadballen van je hond laat verwijderen. Hij vraagt je waarschijnlijk om een keer langs te komen met je labrador, zodat hij je hond kan onderzoeken en beoordelen. Op basis hiervan kan hij je aan- of afraden om je labrador te castreren. Je bepaalt uiteraard zelf of je zijn advies opvolgt of niet, maar ik raad je aan dit wel te doen.
Castratie vanwege probleemgedrag
De meeste mensen laten een labrador castreren vanwege medische redenen. Toch kan castratie soms ook verstandig zijn als je hond probleemgedrag vertoont. Besluit overigens nooit zelf om je labrador te laten castreren als hij zich problematisch gedraagt, maar laat hem eerst onderzoeken door een hondengedragsdeskundige. Zo’n iemand kan vaststellen waar het probleem door veroorzaakt wordt. Als hormonen niet de oorzaak zijn, is je labrador castreren niet de oplossing. Het gedrag van je hond kan zelfs alleen nog maar slechter worden als je toch voor castratie kiest.
Labrador chemisch castreren
Twijfel je of castratie de juiste keuze is? Dan kun je allereerst een chemische castratie proberen. Het voordeel van een labrador chemisch castreren is dat dit niet voor altijd is, maar voor een beperkte periode. Dit kan je helpen om te bepalen of een labrador chirurgisch castreren zinvol is. Hieronder leg ik je uit hoe chemische castratie bij zowel reutjes als teefjes werkt.
Chemische castratie bij reutjes
Chemische castratie van een labrador reutje kan op twee manieren. Om te beginnen kun je een implantaat met desloreline onder de huid van je labrador aan te laten brengen. Dit gebeurt met een naald, waardoor het aanbrengen vergelijkbaar is met de manier waarop een hond gechipt wordt. De hormonen die het implantaat in het lichaam van je hond afgeeft, zorgen ervoor dat je labrador reu tijdelijk onvruchtbaar wordt. Een reutje is niet direct onvruchtbaar, want het implantaat werkt pas zo’n 6 tot 8 weken na aanbrengen. Meestal kun je kiezen uit een implantaat met een minimale werking van een half jaar of een jaar.
Naast een implantaat kun je een labrador reutje chemisch castreren door middel van een injectie. Er wordt dan delmadinone in het lichaam van je hond gespoten. Dit werkt sneller dan een implantaat, want je labrador retriever is binnen twee tot vier dagen na de injectie al onvruchtbaar. Nadeel is dat je hond iedere 3 à 4 weken een nieuwe injectie moet krijgen. Vandaar dat veel baasjes hun labrador chemisch castreren met behulp van een implantaat. Begrijpelijk, want je hoeft hiervoor slechts één keer per (half) jaar naar een dierenarts.
Chemische castratie bij teefjes
Het chemisch castreren van teefjes gaat iets anders in zijn werk dan bij reutjes. Zo is er voor teefjes bijvoorbeeld een speciale hormoonpil beschikbaar. Deze pil stelt loopsheid korte tijd uit. Het nadeel van deze manier van chemisch castreren is dat je labrador teefje iedere dag een nieuw tabletje moet krijgen. Daarbij komt dat een hond deze pil slechts een beperkte periode achtereen mag slikken.
Zie je het niet zitten om je labrador teefje een hormoonpil te geven? Dan is de prikpil misschien een betere optie. Door middel van een injectie worden er speciale stoffen in het lichaam van je hond gespoten. Om te voorkomen dat je labrador retriever weer loops wordt, moet deze injectie na een aantal maanden herhaald worden.
Als je de prikpil langere tijd achtereen gebruikt, kan je labrador te maken krijgen met bijwerkingen. Zo is er een groter kans op suikerziekte en melkkliertumoren en kunnen er er baarmoederafwijkingen optreden. Overleg daarom altijd met een dierenarts welke vorm van chemische castratie het beste is voor je labrador teefje.
Hoe werkt chirurgische castratie van een labrador?
Naast chemische castratie kun je ook voor chirurgische castratie kiezen. De eierstokken of zaadballen van je labrador retriever worden dan operatief verwijderd. Doordat dit een pijnlijke behandeling is, is je viervoeter onder volledige narcose tijdens de ingreep. Hierdoor mag hij een aantal uur voor de behandeling vaak niets meer eten en drinken.
Reutjes kunnen slechts op één manier chirurgisch gecastreerd worden, maar bij teefjes zijn er twee opties. Allereerst kunnen de eierstokken verwijderd worden door een snee in de buikwand te maken. Dit is de standaard manier van een labrador teefje castreren. De eierstokken kunnen ook verwijderd worden via een kijkoperatie. Hierbij worden maximaal drie kleine openingen in de buikwand gemaakt. Deze laatste optie is minder ingrijpend en bovendien herstelt een labrador teefje er vaak sneller van.
Na afloop van een chirurgische labrador castratie worden de wonden gehecht. Alhoewel dit vaak onderhuids gebeurt, is het belangrijk dat je hond minimaal anderhalve week niet aan de wond(en) kan komen. Wanneer hij dit wel kan, krabt of bijt hij ze misschien open. Dit voorkom je door een medisch shirt of een hondenkraag te gebruiken.
Wat kost het castreren van een labrador?
Het castreren van je labrador kost geld. Ik kan me goed voorstellen dat je wilt weten wat je hieraan kwijt bent voordat je de keuze maakt. Omdat de kosten per hond kunnen verschillen, kan ik je helaas niet precies vertellen wat het castreren van een labrador kost.
Ik kan je in ieder geval wel vertellen dat je voor het casteren van een labrador teefje castreren over het algemeen meer betaalt dan voor castratie van een reutje. Dit komt doordat het verwijderen van de eierstokken meer tijd kost dan het weghalen van de zaadballen. Bij sommige dierenartsen kun je ervoor kiezen om een teefje te castreren door middel van een kijkoperatie. Als je hiervoor kiest, ben je duurder uit dan bij een castratie via een snee in de buikwand.
Je verwacht het misschien niet, maar ook het gewicht van je labrador is van invloed op prijs van een castratie. Om een zware labrador retriever ‘onder zeil’ te krijgen, heeft een dierenarts nu eenmal meer narcosemiddel nodig.
De kosten van een labrador castratie kunnen bovendien per dierenarts verschillen. Als je benieuwd bent wat je voor zo’n ingreep betaalt, raad ik je aan even contact op te nemen met een dierenarts. HIj kan je ongetwijfeld meer vertellen over het kostenplaatje. Informeer eventueel ook bij andere dierenartsen in de buurt. Je kunt dan vergelijken waar labrador castratie het goedkoopst is.
Huisdierverzekering en labrador castratie
Heb je een hondenverzekering afgesloten voor je labrador? Dan ben je misschien benieuwd of de kosten voor een (chemische) castratie vergoed worden. Bij de meeste verzekeraars is dit alleen het geval als het een medisch noodzakelijke castratie of sterilsatie betreft vanaf de leeftijd van 4 jaar. Er moet dan sprake zijn van een lichamelijke afwijking van de geslachtsorganen. De basisverzekering vergoedt de kosten voor preventieve castratie of sterilisatie vaak niet. Ook medische castraties onder de 4 jaar worden meestal niet vergoed, net als chemische castraties.
Als je een huisdierverzekring met aanvullende dekking voor castratie en sterilisatie hebt, keert je verzekeraar wel geld uit als het om een preventieve castratie of sterilisatie gaat. Verwacht overigens niet dat je het hele bedrag vergoed krijgt, want dat is doorgaans niet het geval. De meeste verzekeraars vergoeden een maximaal bedrag voor labrador castratie of sterilisatie. Valt de ingreep duurder uit? Dan moet je het verschil zelf bijleggen.
Mijn ervaringen met castratie
Mijn labrador Teddy is nog een intacte reu. Zo gedraagt hij zich ook, vooral buiten. Hij moet zo’n beetje elke boom en iedere lantaarnpaal ‘markeren’ en zit tijdens het wandelen soms zo’n beetje de hele weg met zijn neus aan de grond ‘geplakt’ om het spoor van teefjes te volgen. Daarnaast kom ik op de vloer, muren en deuren in huis regelmat pusdruppels tegen. Alles bij elkaar zorgt dit zo nu en dan voor behoorlijk wat frustraties, waardoor ik me weleens in castreren verdiept heb. Toch laat ik Teddy voorlopig niet castreren. Zoals ik er nu in sta, laat ik Teddy uitsluitend castreren als hier een medische noodzaak voor is. Volgens de dierenarts is deze er nu (nog) niet, waardoor Teddy nog lekker mag genieten van zijn mannelijkheid.
Blijf op de hoogte van alles over labradors!
Wil je het beste baasje worden voor je labrador? Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Labradorgids.nl en ontvang maandelijks handige informatie en leuke tips en weetjes over dit hondenras. Als bedankje stuur ik je GRATIS mijn mini e-book '15 tips voor een gelukkige labrador retriever'.
Veelgestelde vragen over een castratie bij honden
Je laat je labrador castreren omdat je ongewenste nestjes wilt voorkomen, maar dit kan ook vanwege medische redenen. Er zijn bovendien baasjes die hun labrador laten castreren vanwege agressief gedrag of ongehoorzaamheid.
Het gedrag van je hond kan veranderen als je hem laat castreren. Zo is je hond na de ingreep mogelijk minder agressief, heeft hij niet meer de neiging om weg te lopen en markeert hij niet zo veel meer tijdens het lopen. Een hond kan ook angstiger worden na castratie.
Bij reutjes kun je het beste wachten met castreren tot ze minimaal 9 maanden oud zijn. Laat ze in ieder geval nooit castreren voordat ze in de puberteit zitten. De beste periode voor castratie van een teefje is tussen de eerste en tweede loopsheid.
Chemische castratie is een manier om je hond tijdelijk onvruchtbaar te maken. Het werkt vaak gedurende een bepaalde periode, waardoor je hond niet voorgoed onvruchtbaar is. Door een chemische castratie kun je ervaren hoe je hond reageert op castreren.
Honden zijn vaak na 10 tot 14 dagen volledig hersteld van een castratie. Tijdens deze periode is het belangrijk dat een hond voldoende rust houdt en niet aan de wond likt.
Omdat castratie altijd onder narcose gebeurt, lijdt je hond geen pijn tijdens de ingreep. Na die tijd kan je hond wel pijn ervaren, maar dit kun je onderdrukken met de pijnstillers. De pijn houdt meestal niet lang aan.
Er zijn verschillende hulmiddelen om te voorkomen dat je hond aan de wond likt na castratie. Laat hem bijvoorbeeld een hondenkraag of hondenbody dragen. Doe dit net zolang tot de wond volledig genezen is.
Ja, een hond kan overgewicht krijgen als hij gecastreerd is. Dit is vaak het gevolg van een vertraagde stofwisseling. Om te voorkomen dat je hond te zwaar wordt, kun je hem andere voeding geven. Daarnaast is voldoende beweging belangrijk voor gecastreerde honden.
