Snee in voetkussen labrador: wat moet ik doen?

Ik vertel je hoe ik het zelf heb aangepakt!

Gemiddelde leestijd: 21 minuten

Heeft je labrador een snee in zijn voetkussen? Dan kan hij hier bijzonder veel last van hebben. Ik spreek uit ervaring, want Teddy heeft er ook mee te maken gehad en het deed hem goed zeer. Daarom wilde ik er iets aan doen. Omdat dit nieuw voor mij was, ging ik op onderzoek uit. Nu weet ik precies wat ik moet doen om een snee in het voetkussen van een hond te herstellen. Benieuwd hoe ik te werk ben gegaan? In deze tekst deel ik mijn aanpak met je. Daarnaast vertel ik hoe je labrador een snee in zijn voetkussen kan krijgen, waaraan je dit herkent en wanneer je naar de dierenarts gaat.

    Functie van voetkussens

    Voordat ik verder inga op een snee in de voetzool van je labrador, wil ik je eerst kort wat meer vertellen over de functie van deze verdikkingen onder zijn poten. Het belang van deze kussentjes mag namelijk niet onderschat worden. In principe zijn het een soort natuurlijke schoenen. Ze beschermen botten, gewrichten en dieper liggend weefsel door schokken op te vangen tijdens het rennen of (hard) remmen. Er lopen bovendien talloze bloedvaten doorheen, die lichaamswarmte afgeven aan de grond. Hierdoor is de kans kleiner dat je labrador oververhit raakt op zomerse dagen. Tot slot beschermen de voetzooltjes de poten van je labrador tegen (extreem) warm en koud weer.

    De snee in het voetkussen van mijn labrador

    Hoe krijgt je labrador een snee in zijn voetkussen?

    In tegenstelling tot jou ziet je hond niet waar hij zijn poten neerzet. Ligt er een stuk glas, puntige tak, kapot blikje of scherpe steen op de weg of in de berm en gaat hij hier tijdens een wandeling op staan? Dan kan je labrador een snee in zijn voetkussen krijgen. Je hond kan bovendien op iets scherps gaan staan als je met hem aan het spelen bent, bijvoorbeeld in een losloopgebied of op een hondenspeelveld.

    Teddy heeft de snee in zijn voetkussen niet opgelopen tijdens het wandelen of spelen, maar tijdens het zwemmen in het kanaal. Omdat ik de snee pas ontdekte toen ik al enige tijd thuis was, weet ik niet precies wat de oorzaak is. Ik vermoed dat hij met zijn poot op een scherpe steen of een rietkluit is gaan staan , maar misschien lag er ook wel een scherp voorwerp op bodem of langs de waterkant.

    Teddy's poot

    Signalen die wijzen op een snee in de voetzool van je hond

    Omdat voetkussens zich onder de poot van je labrador bevinden, valt het niet snel op als hier een snee in zit. Je kijkt immers niet iedere keer onder zijn poot na het wandelen, spelen of zwemmen. Gelukkig hoeft dit ook niet, want er zijn signalen die wijzen op een snee in de voetzool van je hond. Ik zet de belangrijkste hieronder voor je op een rijtje. Dankzij deze signalen heb ik uiteindelijk onder Teddy’s pootje gekeken en ontdekte ik dat hij een snee in zijn voetkussen had.

    • Overmatig likken aan een poot
      Teddy likt geregeld aan zijn poten, waarschijnlijk om ze schoon te houden. Toen hij een snee in zijn voetkussen had, likte hij alleen veel meer dan ik van hem gewend was. Hij likte telkens lange tijd aan dezelfde poot en richtte zich hierbij vooral op de onderkant. Herken je dit? Kijk dan zeker even of je labrador een snee in zijn voetkussen heeft. Je hond kan ook aan zijn poot likken omdat er iets in zit, zoals een grasaar of een splinter.
    • Mank lopen of hinken
      Een snee in de voetzool kan bijzonder pijnlijk zijn voor je hond. Daarom probeert hij zijn poot zo weinig mogelijk te belasten. Loopt je labrador mank of hinkt hij en vraag jij je af waarom hij dit doet? Inspecteer de betreffende poot dan, want het kan maar zo zijn dat er een snee in zijn voetzool zit.
    • Bloed op de grond
      Toen Teddy een snee in zijn voetkussen had, waren er op de vloer allemaal kleine bloedvlekjes te zien. Ik had geen idee waar ze vandaan kwamen, maar vermoedde al snel dat Teddy ergens last van had. En inderdaad, hij bleek een snee onder zijn poot te hebben.

    Zo heb ik de snee behandeld

    Ik maakte me stiekem best een beetje zorgen toen ik de snee in het voetkussen van Teddy ontdekte, maar gelukkig was dit achteraf gezien niet nodig. De wond herstelde vanzelf, al kostte dit wel goed twee weken. Hieronder leg ik je uit wat ik gedaan heb om het herstelproces zo goed en snel mogelijk te laten verlopen. Hopelijk heb je er wat aan als jouw labrador een snee in zijn voetkussen heeft!

    Schoonspoelen

    Teddy had al enige tijd in de tuin gelopen toen ik de snee in zijn voetkussen ontdekt. Omdat ik bang was dat er misschien rommel in zou zitten, heb ik de wond eerst schoongespoeld met water. Ik heb kokend water in een kopje gedaan en gewacht tot het lauw was voordat ik Teddy’s poot er een aantal keer in onderdompelde.

    Droogmaken

    Na het schoonmaken heb ik de wond eerst goed drooggemaakt. Zelf gebruikte ik hier een stukje keukenpapier voor, maar het kan ook met een handdoek of theedoek. Gebruik altijd een schone doek, want je verkleint zo de kans op rommel in de wond. Dep voorzichtig op de wond en maak vooral geen vegende beweging. Door te vegen kan de snee namelijk (weer) gaan bloeden.

    Teddy met een babysok om zijn poot, omdat hij een snee in zijn voetkussen heeft

    Bloeden stoppen

    Omdat ik nog bloed uit de snee zag komen toen ik Teddy’s poot had afgedroogd, heb ik geprobeerd om dit te stoppen. Ik vouwde een stuk keukenpapier dubbel en drukte deze voorzichtig op de wond. Na enige tijd kwam er vrijwel geen bloed meer uit, waardoor ik het papiertje van de wond haalde. In plaats van keukenpapier kun je ook een andere doek gebruiken, zolang deze maar schoon is.

    Controleren

    Iedere keer na het schoon- en droogmaken van de snee, keek ik of er geen rommel of haar in zat. Dit kan er immers voor zorgen dat de wond gaat ontsteken. Als ik er nog rommel in zat, maakte ik zijn poot opnieuw schoon. Haren trok ik er voorzichtig met de hand uit. Let er wel goed op dat je de snee nooit rechtstreeks met je hand aanraakt. Je draagt zo mogelijk bacteriën over en dat kan tot een ontsteking leiden.

    Beschermen

    Tot slot heb ik geprobeerd om de snee zo goed mogelijk te beschermen tegen vuil en vocht als ik met Teddy ging wandelen. Ik hoopte zo dat een ontsteking hem bespaard bleef. Omdat ik de snee op zondag ontdekte en de plaatselijke Jumper toen gesloten was, kon ik helaas geen beschermingsschoentje kopen. Daarom kocht ik een aantal babysokjes bij Kruidvat als noodoplossing.

    Teddy met een babysokje om de snee in zijn voetzooltje te beschermen

    Voordat ik Teddy een babysokje aantrok, plakte ik eerst een pleister over de snee, want ik wist niet hoe goed het sokje zou beschermen. Om afzakken te voorkomen, wikkelde ik aan de bovenkant van de sok een stukje tape om Teddy’s poot. Dit werkte vrij goed, want het sokje bleef vaak de hele wandeling zitten. Ik heb alleen wel gemerkt dat babysokjes niet geschikt zijn voor honden. Door het vele lopen en de nagels was het sokje vaak na één wandeling al kapot.

    Omdat ik de babysokjes niet ideaal vond, heb ik de volgende dag alsnog een beschermingsschoentje gekocht bij de dierenwinkel. Deze was een stuk dikker en dankzij de klittenbandsluiting kon ik hem makkelijker aantrekken. Teddy vond het – net als de sokjes – overigens maar niks. Hij liep tijdens het wandelen amper op zijn gewonde poot en keek regelmatig met een afkeurende blik naar het sokje of beschermingsschoentje.

    Blijf op de hoogte van alles over labradors!

    Wil je het beste baasje worden voor je labrador? Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Labradorgids.nl en ontvang maandelijks handige informatie en leuke tips en weetjes over dit hondenras. Als bedankje stuur ik je GRATIS mijn mini e-book '15 tips voor een gelukkige labrador retriever'.

    Controleer de poot van je labrador na iedere wandeling

    Een beschermingsschoentje verkleint de kans op vocht of vuil in de snee, maar helaas is dit niet geheel uit te sluiten. Daarom controleerde ik Teddy’s poot na elke wandeling opnieuw. Omdat het lastig was om in de snee zelf te kijken, besloot ik om zijn poot elke keer opnieuw schoon te maken. Als de wond schoon en droog is, hoef je dit uiteraard niet te doen. Ik nam liever het zekere voor het onzekere, want ik wilde niet dat de snee ging ontsteken.

    Poot van je labrador verbinden

    Heb je (nog) geen beschermingsschoentje in huis of vind je het zonde om deze te kopen? Verbind de poot van je labrador dan voordat je met hem gaat wandelen. Maak hem eerst schoon en droog en breng dan pas het verband aan. Weet je niet hoe dit moet? In de onderstaande video wordt duidelijk uitgelegd hoe je een pootverband aanlegt bij je hond.

    Wordt het verband tijdens het wandelen nat of begint het na een tijdje te ruiken? Vervang het dan. Vergeet niet om de poot van je labrador tussentijds regelmatig te controleren als je verband gebruikt. Er kunnen namelijk zwellingen ontstaan als je het verband te strak aanbrengt en dat wil je voorkomen.

    Wanneer ga je naar de dierenarts?

    Een ondiepe snee geneest vaak vanzelf, maar bij een diepe snee in het voetkussen is het verstandig om naar een dierenarts te gaan. Maar ja, wanneer is er sprake van een diepe snee? Omdat ik twijfelde, heb ik mijn dierenarts de volgende dag (ik ontdekte de snee op zondag) gebeld. De assistente vroeg mij om de snee te omschrijven en stelde een aantal vragen. Ze zei vervolgens dat het niet nodig was om een afspraak te maken, maar adviseerde wel om de snee de komende dagen goed in de gaten te houden. Als het erger zou worden, moest ik alsnog langskomen.

    Op deze afbeelding zie je Teddy met een babysok om zijn poot omdat hij een snee in zijn voetkussen heeft

    De assistente raadde me bovendien aan om de snee goed te blijven beschermen en regelmatig schoon te maken. In dat geval zou hij vanzelf dichtgroeien. Teddy heeft nog een week of twee met een beschermingsschoentje gelopen en ik maakte na elke wandeling keurig zijn pootje schoon. Dit wierp zijn vruchten af, want de wond ging steeds verder dicht. Na verloop van tijd was de snee in zijn voetkussen zelfs helemaal genezen, waardoor ik er uiteindelijk niet mee bij de dierenarts ben geweest.

    Gaat het om een diepe snee of verliest je labrador veel bloed? Dan raad ik je aan om direct contact op te nemen met een dierenarts, ook al ontdek je het in de avond of op zondag. De meeste dierenartsen hebben een spoedservice, waardoor je er zelfs ’s avonds en zondags terechtkunt. De wond kan dan direct op de juiste manier behandeld worden en dat voorkomt hopelijk dat het probleem nog (veel) groter wordt.

    Veelgestelde vragen over een snee in de voetzool van je hond

    Hoe krijgt mijn hond een snee in zijn voetkussen?

    Een snee in het voetkussen van je hond ontstaat vaak als hij tijdens het wandelen of spelen op iets scherps gaat staan. Stenen, takken en stukjes glas zijn vaak de boosdoener.

    Hoe snel herstelt een snee in de voetzool van je hond?

    Het duurt vaak wel een paar weken voordat een snee in het voetkussen van je hond volledig hersteld is. De herstelperiode hangt af van de diepte van de snee. Hoe dieper de snee, hoe langer het duurt.

    Hoe voorkom je dat er vocht en rommel in een kapot voetzooltje komt?

    Je kunt het beste een beschermingsschoentje gebruiken om te voorkomen dat er vocht en vuil in een kapot voetkussentje komt. Deze hulpmiddelen zijn vaak extra dik, waardoor ze meer tegenhouden dan bijvoorbeeld een (baby)sok.

    Hoe maak je een snee in het voetkussentje van je hond schoon?

    Met water. Vul bij voorkeur een kopje met kokend water en wacht tot dit lauw is. Dompel de poot van je labrador er vervolgens een paar keer in onder om rommel uit de wond te spoelen. Vergeet niet om zijn poot goed droog te maken.

    Wat is de functie van voetkussens bij honden?

    Voetkussens beschermen botten, gewrichten en dieper gelegen weefsel. Ze vangen schokken op die het lichaam krijgt als een hon hard rent of ineens vol in de ankers gaat. Ze spelen bovendien een belangrijke rol in het reguleren van de lichaamstemperatuur van honden.

    Wordt een snee in het voetzooltje gehecht?

    Dat kan, maar een dierenarts kiest hier niet vaak voor. Doordat er veel druk op de poot van een hond staat als hij loopt, gaan hechtingen er vaak snel weer uit. Als het bloeden lange tijd doorgaat of de snee te diep is om zelf te genezen, kan een dierenarts de wond alsnog hechten.


    Bas
    Na meer dan 10 jaar met een zwarte labrador in huis gewoond te hebben, ben ik sinds 1 januari 2022 trotse eigenaar van Teddy, een red fox labrador. Doordat ik al jarenlang met een labrador onder één dak woon, durf ik wel te zeggen dat ik dit hondenras inmiddels goed ken. Op Labradorgids.nl deel ik mijn kennis en ervaringen met je, schrijf ik over problemen waar ik tegenaan loop en review ik producten.

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *