Veel labrador retrievers vinden het heerlijk om door hoog gras te banjeren. Het gras kriebelt lekker over hun lichaam en bovendien is hoog gras voor veel labradors een ‘veilige’ plek om hun behoefte(s) te doen. Sommige labrador-baasjes denken dat zij hun hond probleemloos in wild gras kunnen laten lopen, maar dat is niet het geval. Hoog gras kan namelijk grasaren bevatten. Ondanks dat het breed uitgemeten is in het nieuws, weet lang niet iedereen wat grasaren zijn. Daarom vertel ik je hier alles wat je moet weten over grasaren bij een labrador. Bovendien help ik je om grasaren te herkennen, verwijderen en voorkomen. Doe er je voordeel mee!
Inhoudsopgave
Hoe herken ik grasaren?
Grasaren behoren tot de hoge grassoorten. Hierdoor vallen ze lang niet altijd op in het hoge gras. Toch is het verstandig om te kijken of er grasaren staan voordat jij je labrador door het hoge gras laat banjeren. Op de foto hiernaast zie je hoe een grasaar eruitziet. Het uiteinde van deze grassoort heeft een stekelige pluim.
Aan het uiteinde van een grasaar zitten bovendien weerhaakjes. Deze kunnen afbreken als je labrador hier langsheen loopt. Als deze haakjes aan de vacht van je labrador blijven hangen, is er niets aan de hand. Helaas gebeurt dit lang niet altijd, want de weerhaakjes kunnen ook diep doordringen in zijn huid. Dit is de voornaamste reden dat grasaren gevaarlijk zijn voor labrador retrievers.
Waar groeien grasaren?
In principe kunnen grasaren overal groeien. Zo zie je ze bijvoorbeeld vaak tussen andere hoge grassoorten staan. Denk overigens niet dat je ze alleen in een natuur- of bosrijke omgeving tegenkomt, want ze kunnen net zo goed langs de rand van een weg of stoep groeien. Hierdoor is de kans groot dat je deze grassoort ook bij jou in de buurt tegenkomt.
Hoe het komt dat grasaren bij een labrador steeds vaker voorkomen? Doordat er in veel plaatsen tegenwoordig gevarieerd gemaaid wordt. Dit is weliswaar goed voor de biodiversiteit, maar niet prettig voor je labrador retriever. Grasaren komen hierdoor namelijk steeds vaker voor in bermen in Nederland.
Wanneer groeien grasaren?
De meeste grassoorten groeien in het voorjaar en de zomer een stuk harder dan in de herfst en winter. Dit geldt ook voor grasaren. Vandaar dat deze grassoort in de koudere maanden van het jaar voor minder problemen zorgt dan in de warmere maanden. De kans dat je hond te maken krijgt met grasaren is het grootst in de maanden juni, juli en augustus.
Denk overigens niet dat grasaren bij een labrador in de herfst en winter niet voor kunnen komen. Als de weerhaakjes afbreken, kunnen ze achterblijven in het hoge gras. Laat jij je labrador retriever in de herfst en winter door het hoge gras lopen? Dan kan je labrador grasaren krijgen.
Gevolgen van grasaren bij een labrador
Een grasaar die in de vacht van je labrador blijft hangen, zorgt niet direct voor problemen. Toch kunnen ze op den duur de huid binnendringen. In dat geval kan je labrador last krijgen van de grasaren. Zo kan hij lichamelijk klachten krijgen als de weerhaakjes in de huid blijven zitten.
Wie denkt dat grasaren alleen maar in de huid van je labrador retriever blijven zitten, heeft het mis. Na verloop van tijd kunnen de weerhaakjes namelijk steeds verder in het lichaam doordringen. Ze kunnen uiteindelijk zelfs in vitale organen terechtkomen. Dit kan ernstige complicaties tot gevolg hebben. In het ergste geval kan je labrador hier zelfs door overlijden. Reden genoeg om grasaren bij een labrador serieus te nemen.
Waar kunnen grasaren gaan zitten?
In principe kunnen grasaren op iedere willekeurige plek het lichaam van je labrador retriever binnendringen. Toch komen ze op bepaalde plekken vaker voor. Zo dringen grasaren het lichaam van je labrador vaak binnen via de neus. Dit verbaast je vast niet, want je labrador snuffelt waarschijnlijk maar al te graag in het gras als je hem uitlaat. Daarnaast kunnen de weerhaakjes van deze grassoort in de oren van je viervoeter blijven hangen.
Grasaren kunnen ook in de ogen van je labrador gaan zitten. Soms zie je ze hier letterlijk zitten, maar dit is niet altijd het geval. Honden knipperen veel met hun ogen, waardoor een grasaar al snel achter het oog verdwijnt. Grasaren komen bovendien veel voor tussen de tenen en voetkussentjes van je hond. Tot slot kunnen grasaren bij een labrador retriever ook binnendringen via de keel.
Grasaren symptomen
Omdat grasaren nogal wat vervelende gevolgen kunnen hebben voor je hond, wil je er waarschijnlijk alles aan doen om hem dit leed te besparen. Dit kan alleen als je weet wat de symptomen hiervan zijn. Om je te helpen grasaren bij je labrador te herkennen, heb ik hier een aantal symptomen op een rijtje gezet.
1. Grasaren in het oor
– Schudden met de kop
– Kop scheef houden
– Krabben aan oor, wat soms gepaard gaat met janken
2. Grasaren in de neus
– Niezen
– Met poot over neus wrijven
– Er loopt bloed uit de neus
3. Grasaren in het oog
– Traanogen
– Met poot in oog wrijven
– Opgezwollen oogleden
– Plakkerige afscheiding uit ogen
4. Grasaren in de keel
– Hoesten
5. Grasaren tussen de tenen
– Mank lopen
– Likken tussen tenen
– Bijten op poot
Grasaren bij een labrador verwijderen
Heeft je labrador een grasaar? Dan is het zaak om deze zo snel mogelijk te verwijderen. Je hond kan namelijk lichamelijke klachten krijgen als de weerhaakjes van deze grassoort te lang in zijn lichaam blijven zitten. Voor het verwijderen van grasaren kun je het beste met je hond naar de dierenarts gaan. Hij haalt de weerhaakjes op de juiste manier uit het lichaam van je labrador, waardoor je hond er niet opnieuw last van krijgt.
Zelf grasaren verwijderen
Door goed naar je hond te kijken, kun je zelf ontdekken waar grasaren bij een labrador zitten. Als je een weerhaakje ziet zitten, kun je deze zelf verwijderen. Doe dit niet met je vingers, want dan duw je ze misschien juist nog verder de huid in. Wil je zelf grasaren verwijderen? Gebruik hier dan altijd een pincet voor.
Krijg je geen vat op weerhaakjes van grasaren? Blijft het dan niet eindeloos proberen. Je kunt het namelijk alleen nog maar erger maken als (te) lang doorgaat. Zo kun je het weerhaakje bijvoorbeeld verder in het lichaam van je labrador drukken. Maak daarom liever een afspraak bij de dierenarts als het je zelf niet lukt. Je labrador is dan vaak snel verlost van een grasaar.
Zo voorkom je grasaren bij een labrador retriever
Voorkomen is beter dan genezen. Dit geldt zeker ook voor grasaren bij een labrador. Gelukkig is het betrekkelijk eenvoudig om te voorkomen dat de weerhaakjes het lichaam van je hond binnendringen. De makkelijkste manier is om je labrador retriever niet meer in hoog gras te laten lopen. De kans op grasaren is dan minimaal. Wil je je hond wel in het hoge gras laten lopen? Zorg dan dat je weet hoe grasaren eruitzien. Je kunt dan makkelijk bepalen of het veilig is om je hond in het hoge gras te laten lopen.
Wie grasaren bij een labrador wil voorkomen, doet er bovendien goed aan de vacht en huid van zijn hond regelmatig te controleren. Doe dit bij voorkeur na iedere wandeling. Als de grasaren los in de vacht zitten, veeg je ze er waarschijnlijk uit. Vergeet niet om ook even tussen de tenen en in de oren van je labrador retriever te kijken. Dit zijn immers plekken waar grasaren bij een labrador veel voorkomen.
